Tytuły zdjęć:
Galeria Sztuki Współczesnej
Galeria Andrzeja Strumiłły w Suwałkach
Mimo że na swojej drodze spotykamy wiele osób, przebywamy gdzieś i jakoś – przelotnie, na dłużej, sami, z rodziną czy przyjaciółmi, w pięknych lub trudnych okolicznościach, w podróży do miejsc bliskich czy odległych – to tylko nieliczne doświadczenia, obrazy i spotkani ludzie odciskają znak na naszej pamięci. Znak, który jak zapis na kliszy fotograficznej włożonej do wywoływacza powoli wyłania się z ciemni pamięci i pozostaje. Znak – obraz, znak – dźwięk, spojrzenie, gest, ślad, znak – wiersz, znak – słowo, zapowiedź czegoś, znak – kształt, któremu przypisujemy określone znaczenie. Znak, jak poezja, która przemawia do człowieka od pierwszego wejrzenia i nie pozostawia go obojętnym. Jak piorun, jak zakochanie. Dlaczego tak się dzieje? Czy dzięki takim znakom jesteśmy tacy, jacy jesteśmy? Czy wszystko, co jest, pochodzi od tego, co było? A może pamiętamy tylko to, co w kategoriach energii, częstotliwości i wibracji było wspólnym mianownikiem?
Czy miejsca, w których dane jest nam być, i ludzie, których dane jest nam spotykać, są przypadkami? Czy życie jest rwącą rzeką, która nie dotyka znanych sobie brzegów?
Wiesław Myśliwski w Traktacie o łuskaniu fasoli powiedział: „(…) Lecz pamięć jest jak studnia, im głębiej, tym ciemniej”. Fotografie pomagają pamięci wydobyć się i stanąć twarzą w twarz z pamięcią innych. Wierzę, że każdy człowiek ma jakąś historię wartą utrwalenia i przekazania tym, którzy wcześniej o jej istnieniu nie wiedzieli. Wystawa zatytułowana „Miejsca i ludzie”, na której będą prezentowane również prace moich nauczycieli, kolegów i przyjaciół: Radosława Krupińskiego, Piotra Malczewskiego, Izabeli Muszczynko, śp. Stanisława Wosia, Andrzeja Strumiłły, Wiesława Szumińskiego, ma być taką opowieścią.
Zawężając wyniki przeszukiwania archiwum fotografii do ludzi, znaków, symboli, przedmiotów i sytuacji, które wypełniają moje wnętrze duchowe, uświadomiłam sobie, że to nie precyzja i doskonałość techniczna dzieła jest najistotniejsza, ale ten cud, który wydarza się przy odrobinie wyobraźni i zestawieniu słowa z obrazem. Przez nazywanie świata, jego oswajanie, wydobywanie z niego tego, co jest najważniejsze, co otwiera oczy i czyni widzenie ostrzejszym.
O autorce:
Janina Osewska – poetka i fotografik. Ukończyła Politechnikę Białostocką oraz Podyplomowe Studia Pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim i Podyplomowe Studium z zakresu informatyki na Politechnice Warszawskiej. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Academia Europaea Sarbieviana.
Opublikowała tomiki wierszy: „W stronę ciszy” (2003) oraz „Do czasu przyszłego” (2007), „Tamto” (2015). Była koordynatorką projektów literackich „Augustów w poezji”(2007) oraz „Ziemia augustowska w prozie i poezji”(2008), które zakończyły się wydaniem antologii wierszy p.t. „Tam prosto do Augustowa” oraz antologii prozy i poezji p.t. „Opowieść o Ziemi Augustowskiej”. Wiersze publikowała w wielu pismach w kraju i za granicą m.in. w Literatūra ir menas (Litwa), Tygodniku Kulturalnym Šiaurės Atėnai (Litwa), Azirii (Australia), Poems of the World (USA), World Poetry 2017 (Mongolia). Uczestniczyła w międzynarodowych festiwalach literackich w USA, Irlandii, Mongolii i na Litwie. Jej wiersze były tłumaczone na język angielski, niemiecki, litewski, czeski, ukraiński, mongolski. Otrzymała Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Poezji w USA (2004) oraz wyróżnienie tamże (2005). Jest finalistką (shortlist) Stokestown International Poetry Prize w Irlandii (2015). W roku 2017 otrzymała stypendium twórcze Marszałka Województwa Podlaskiego oraz burmistrza Miasta Augustowa w zakresie twórczości artystycznej oraz upowszechniania kultury i sztuki w 2017 r. Uczestniczyła w międzynarodowych festiwalach poezji w Polsce i za granicą (USA, Irlandia, Litwa, Mongolia).
Uprawia też fotografię. Wydała autorski album fotografii „okruchy” (2011), który był nominowany do tytułu „Najpiękniejsza książka roku 2011” w 52. Konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz do Athens Photo Festival (2015). Uczestniczyła w wystawach zbiorowych i miała 20 wystaw indywidualnych. Projekty fotograficzne realizowała w Polsce, USA, Libanie, Syrii, Australii, Nowej Zelandii, Mongolii.
Urodziła się i mieszka w Augustów. Więcej na www.osewska.pl