Stefan Radziszewski – 777 spojrzeń w niebo

Wszystkie drogi prowadzą do nieba, dla tych, którzy w życiu kierują się dobrem.

.

Książka “777 spojrzeń w niebo” Stefana Radziszewskiego to rodzaj internetowego przewodnika, ułatwiającego poszukiwanie swojego człowieczeństwa i miejsca bliżej Boga. Całość zredagowana jest podobnie, jak “Gra w klasy” Julio Cortazara, pozwalająca dowolnie konstruować kształt i kolejność lektury poszczególnych fragmentów. W przeciwieństwie do Cortazara, który starał się odnaleźć sens w świecie pustki, autor “777 spojrzeń w niebo”, próbuje w otaczającej nas pustce wskazać boskie przykazania, nadające życiu sens. Jak pisze autor we wstępie, książka składa się z myśli, sentencji, cytatów, refleksji, parafraz i uwag. Jest próbą skłonienia czytelników do dalszych poszukiwań i poszerzania przekazu lektury o własne przemyslenia i odkrycia.

Zacząć możemy od lektury “777 spojrzeń w niebo”. To wybór myśli świętych i pospolitych śmiertelników, których droga do nieba prowadziła przez zawiłe rozterki duszy. Autor przewodnika jest nie tylko wnikliwym czytelnikiem pism teologicznych, ale także uważnym obserwatorem wspoółczesnego świata. Udowadnia, że Bóg jest blisko ojców kościoła, ale także wśród wątpiących i poszukujących prawdy. Mądrości można się nauczyć nie tylko od św. jana Pawła II, ale także od Charlesa Baudlaire’a, poety przeklętego. I do tego nas zachęca: byśmy byli uważni, odważni, myślący i wierni.

.

Aleksander Rybczyński

.

Fragmenty:

6.

Współczesna sztuka podobna jest do dziecka, które siedzi przed olbrzymią kartką papieru. Przed nim leży sterta tubek z farbą. Obraz, który powstaje, to wściekle kolorowe dzieło. Dzieciak z radością bije sobie brawo, jego dłonie (a nawet buzia) poplamione są farbą.

Cóż przedstawia to pstrokate dziełko? Moje wewnętrzne JA – odpowiada z dumą mistrz bobas. Moje wewnętrzne NIC – dopowiada echo, jak zwykle czarnobiałe.

10.

…Świat niszczy, ale nie zniszczy; walczy, 

ale nie zwalczy. Przeciw żołnierzom Chrystusa wysyła dwie armie: schlebia, aby  zwieść; trwoży, aby załamać. Niech więc nie paraliżuje nas szukanie własnej przyjemności ani nie przeraża cudze okrucieństwo, a tak zwyciężymy świat.

(św. Augustyn)

11.

François Gérard Georges Nicolas Hollande, czworga imion, prezydent Republiki Francuskiej, ogłosił program walki z terroryzmem. W ciągu trzech lat Francuzi wydadzą ćwierć miliarda euro, aby w edukacji wprowadzić nowy program laicyzacji. Dzięki temu w przyszłości nie pojawią się nowe tragedie à la „Charlie Hebdo”.

Pomysł z loży piekielnej rodem. To tak, jakbyście konającemu, z którego wycieka krew, zalecili upuszczenie krwi. I nie zapomnijcie o słodkim nuceniu Marsylianki w tle.

18.

Jeśli trąba brzmi niepewnie, któż będzie się przygotowywał do bitwy?

(1 Kor 14, 8)

19.

Każdy człowiek, który ma upodobanie w mnóstwie słów,

chociażby głosił chwalebne rzeczy,

jest pusty wewnątrz.

(Izaak z Niniwy)

25.

Dociekania prawdy nie można traktować jako rzemiosła: zarabiać nią na życie, a 

potem odkładać ją na bok i cieszyć się sobotą wolną od zwykłych zajęć. Prawdą trzeba żyć, ukierunkować na nią wszystkie swoje ambicje i plany. Jedynie dopuszczalnym stosunkiem do prawdy jest nieustanne dążenie.

(….)

(Michał Heller

27.

Potius mori, quam foedari

(raczej umrzeć niż się skalać)!

34.

Wokół ołtarza gromadzi się rodzina.

Przed ekranem siada samotny widz.

66.

Bądź bez lęku w obliczu nieprzyjaciela.

Bądź dzielny i prawy, by podobać się Bogu.

Mów prawdę zawsze, choćbyś miał za nią zginąć.

Chroń bezbronnych i nie krzywdź nikogo – to twoja przysięga!

(Królestwo niebieskie, reż. Ridley Scott)

68.

Religia bez piękna zanika, zaś sztuka bez głębi duchowej jest jałowa i pusta.

81.

Nie czytam niczego poza Biblią – ona ma moc i siłę.

(Henryk Ibsen)

125.

Myślę o zmilkłych dzwonach: gdzie są dawne dzwony?

Gdzie są litanie, gdzie słodkie antyfony?

Gdzie długie nabożeństwa i piękne kantyki?

Gdzie są liturgie, gdzie są muzyki?

(Blaise Cendrars)

200.

Nigdy się nie spełniamy.

Jesteśmy dwiema otchłaniami –

studnią wpatrzoną w niebo

(Fernando Pessoa)

253.

Człowiek powołany został do życia twarzą w twarz z Niewidzialnym i Niepojętym, do patrzenia Mu w oczy. Wtedy dopiero stanie się naprawdę sobą, stanie się naprawdę człowiekiem.

(o. Piotr Rostworowski)

328.

Nie wystarcza codziennie poddawać się Bogu. Chodzi o to, by poddanym być tylko 

Bogu. Każde odejście od Niego otwiera drzwi marzeniom na jawie, głupiej gadaninie, pokątnym przechwałkom, drobnym obmowom – tym przeróżnym łotrzykom pędu ku śmierci.

(Dag Hammarskjöld)

340.

Za wielu milczy!

Milczący obserwatorzy, nie zajmujący konkretnego stanowiska – bez odwagi pouczenia – są przed Bogiem winni nieszczęściu Kościoła.

(św. Hildegarda z Bingen)

402.

Odważmy się zapalić świecę naszej cierpliwości, ufności, miłości.

Zamiast narzekać na ciemność nocy, zapalmy to światło, które otrzymaliśmy z rąk Bożych. Lumen Christi – Deo gratias.

(kard. Joseph Ratzinger)

424.

Nadszedł czas, by szukać Pana.

(Oz 10, 12)

428.

A Ty, o Boże Panie mój, spraw w swojej łasce,

abym złożył parę pięknych rymów, które pozwoliłyby mi uwierzyć,

że nie jestem ostatnim z ludzi,

że nie jestem gorszy od tych, którymi gardzę.

(Charles Baudelaire)

437.

Chrystus wybrał niewielu do głoszenia prawdy.

Ludzie ich sami znajdą i przyjdą z daleka, by słów prawdy słuchać.

(kard. Stefan Wyszyński)

441.

Nie jest bogaty ten, kto dużo ma, lecz ten, kto dużo daje.

(Erich Fromm)

487.

Dziennikarstwo to nie powołanie, to frustracja, sam zobaczysz.

(Mario Vargas Llosa)

505.

Nikt nie może być zapomniany, kto był wielki na świecie, ale każdy był wielki na swój sposób, a każdy w zależności od wielkości tego, co umiłował. Albowiem ten, kto umiłował siebie, był wielki sam przez siebie; ten, kto umiłował ludzi, stał się wielki przez swoje oddanie; ale ten, kto Boga ukochał, stał się największy ze wszystkich.

(Søren Kierkegaard)

531.

Nie bój się nigdy powiedzieć prawdy, nie zapominając, że czasami lepiej jest zamilknąć z miłości do bliźniego. Lecz nie milcz nigdy z powodu niedbalstwa, wygodnictwa bądź z tchórzostwa.

(św. Josemaría Escrivá)

541.

Na ruinach ołtarzy mieszkają demony.

(Thomas Stearns Eliot)

567.

Aż do śmierci idź w zapasy o prawdę,

a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.

(Syr 4, 28)

568.

Ratuj wleczonych na śmierć.

(Prz 24, 11)

598.

Pan z tobą, dzielny wojowniku!

(Sdz 6, 12)

627.

Nie przed każdym otwieraj serce, jedynie mądremu i pobożnemu możesz się zwierzyć.

Unikaj zbyt młodych i obcych.

Nie schlebiaj bogatym i nie narzucaj się możnym.

(Tomasz a Kempis)

692.

Będą pleść i gadać bezczelnie.

(Ps 94, 4)

713.

Gdzie Duch Pański, tam wolność.

(2 Kor 3, 17)

717.

Kto się lęka, niech wraca do domu.

(Pwt 20, 8)

730.

Pismo święte mówi, że są ludzie, którzy bardziej umiłowali ciemności niż światło! Którzy oddali swoje życie kłamstwu i dlatego nie mogą znieść słów prawdy. To niebezpieczeństwo czyha na każdego z nas. Na ciebie i na mnie. Możemy stać się tacy ważni i zaślepieni jak arcykapłani z dzisiejszej ewangelii. Możemy robić sobie sto selfie na minutę i oprawić się w złote ramy: Oto ja – moje foto z Piłatem, moje zdjęcie z Herodem, mój profil z podpisem Kajfasz, Annasz albo jeszcze ktoś inny. (…)

745.

Kto widział Nadzieję, nie zapomina jej. Szuka jej pod każdym niebem i wśród wszystkich ludzi. I śni, że kiedyś odnajdzie ją znowu, nie wiadomo, gdzie, może wśród swoich. W każdym człowieku pulsuje możliwość bycia, lub ściślej mówiąc bycia na powrót, innym człowiekiem.

(Octavio Paz)

754.

Coś ci powiem, tylko się przysuń, żeby nas nikt nie słyszał. To tajemnica.

Największa rzecz na świecie, Zavalita, to jest poezja.

(Mario Vargas Llosa)

763.

Wierzmy, bo inni nie wierzą.

(Dietrich Bonhoeffer)