Literatura
Piotr Wojciechowski – Już świt zaśnij
Nad czym teraz? A ty potknij się o cudzy wiersz O cudzy film czy sen Jak mokry z burzy płaszcz Niech na plecy spadnie jeszcze ten. A ty wyrwij z darni korzeń dnia Swoje maleńkie […]
Search Results for Wojciechowski
Literatura
Piotr Wojciechowski – Przyjaciołom moim KOLĘDA
Cóż Wam dam, przyjaciele, Królowie, Baltazary moje i Kacpry? Wam, Melchiory, dam ciemności grudniowe Bez Aniołów, bez przewodniej gwiazdy. Cóż Wam dam za złoto przyjaźni, Mirrę wspomnień słodkich i cierpkich, Jaki prezent za dym […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – wiersze roczne (Sierpniowy drugi)
PRAWIE NIERUCHOMO (Nearly stationAry) . Życie co robi? Płynie. Obok nas przepływa Przez palce letnia struga chmur teatry nowe Dekoracje zachodów łase naszych spojrzeń Przemiany krajobrazu – tych się nie dostrzeże Młody […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – wiersz majowy
Z cyklu “Wiersze roczne” wiersz majowy A pamiętasz chleb z deszczem Pamiętasz że nie chciałeś pamiętać Ani wspominać – i to jeszcze Jak pachną pokrzywy mokre Znowu pada to zesłanie kropli Mokną Partowie, Medowie i […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – Piosenka o słowach straconych
( ok. 1980) Kiedy w mroku pachnącym naszkicujesz wargami smutny portret kobiecy – czemuż smutny aż tak o miłości piosenka ucieknie ci z krtani po tym słowie popiołu pozostanie ci smak Bo za winy […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – TOPÓR BOGA
Jak gdyby nigdy nic. Bo było nic i nigdy. W pustce zamarły czas. Niezmienny brak przestrzeni. Cicho upadło ziarno słowa. I świat się wyzielenił. Z szeptu się począł byt. Bóg topór chwycił. To […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – NAMIOTY KEDARU
WARSZAWA, październik ROKU 2017 . Niczego tu nie szukam. Patrzę. Nie umówiłem się z nikim. Popijają jak inni na tarasach. Potrącają stoliki, pod lampami szukają spojrzeń, luster, dowodów istnienia. Inni jak tamci. Oni jak my. […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – Zatopiony, tonąca
. Sonet się dławi słowem. Oddech sensu chwyta Ja na kolanach przy nim jak przy topielicy Błagam ją wypluń wszystko. Falą gorzką zmyta Otwiera oczy. Ma w nich horyzont i wyspy. Na wyspach mówią w […]
Świat
Piotr Wojciechowski – WIERSZE ROCZNE – ten na wrzesień
IMIĘ meteo . Wołanie, potem cichnie. Przestrzeń pełna cieni. A za progiem wiatr w drzewach i ptaki na drutach. Nie fruń z nimi. Imieniem zostań czy milczeniem. Stań za progiem, na niebo nie patrz, bo […]
Literatura
Piotr Wojciechowski – MUZYCZKA ZMROKU
WARSZAWA, SIERPIEŃ ROKU 2017 Zanim słowo nigdy Uśmiechają się na fotografiach Zanim wypowiedzą to słowo Popijają jak inni na tarasach pod lampami A muzyczka zmroku kołysze światła I to słowo jest dalej […]