Krzysztof Niewrzęda – Kroniki pandemii

Prezentujemy rozmowę między Małgorzatą A. Bartulą i pisarzem, autorem Magazynu “Polska Canada” Krzysztofem Niewrzędą na temat pisanej przez niego “Kroniki Pandemii“

Kronika narodziła się w trakcie pisania, rozpoczętej kilka lat temu, autobiografii Krzysztofa, która była pełna dygresji, nawiązujących do współczesności. Kiedy ogłoszono wybuch światowej pandemii koronawirusa, aktualne dygresje zdominowały narrację książki, do tego stopnia, że projekt biografii został odłożony i pisarz skupił się całkowicie na zdobywaniu informacji, dotyczących pandemii i poznawaniu prawdy w strumieniu propagandowej narracji, podawanej społeczeństwom całego świata przed mainstreamowe media i rządy.

ROZMOWA Z KRZYSZTOFEM NIEWRZĘDĄ

Początkowo Krzysztof Niewrzęda nie był sceptyczny wobec przekazywanych przez media informacji. W dobrej wierze i z lękiem przyjmował dane, którymi raczyły nas wszystkich media. Zdecydował się jednak sięgnąć głębiej i szukać wiadomości w środkach przekazu, majacych tzw. uznaną reputację, eliminując skrajnie krytyczne i propagandowe przekazy. Zauważył ciekawe zjawisko: o ile zasadniczy strumień narracji ograniczał się do propagandy i szerzenia strachu wśród obywateli, zawsze można było wyszukać rzetelne artykuły, przeznaczone dla dociekliwych, którzy byli skłonni sprawdzać fakty i szukać prawdy. Przekonał się, że koncepcja “sanitaryzmu” powstała wiele lat przed ogłoszeniem pandemii i miała służyć kontroli życia społecznego i ekonomicznego społeczeństw. Idea utopijnej i chorej wizji w pełni kontrolowanego świata powstała pod egidą “Światowego Forum Ekonomicznego” Klausa Schwaba, ktróry już od 1993 roku organizował roczne programy, wypuszczające setki “Światowych Liderów Przyszłości” i “Młodych Globalnych Liderów” Uczniami Schwaba jest większość współczesnych polityków. Mozna tutaj wymienić Justina Trudeau, Emanuela Macrona, czy Jacindę Ardern. Celem “World Economic Forum” ma być “wielki reset”, zmierzający do uszczęsliwienia ludzkości poprzez pozbycie się prywatnej własności i stworzenie ponadnarodowych społeczeństw, w których ludzie “nie będą mieli niczego i będą szczęśliwi” Oznacza to budowę kuriozalnej, neomarksistowskiej utopii, która będzie sterowana przez nielicznych, wybranych właścicieli, którzy będą posiadać wszystko. W praktyce oznacza to pełną atomizację ludności, izolację, samotność i utrzymywanie “social distance”. Jak zauważa Krzysztof Niewrzęda atomizacja i ograniczenie kontaktów międzyludzkich i komunikacji zawsze było celem wszystkich systemów totalitarnych.

Aleksander Rybczyński

.

Krzysztof Niewrzęda – Trzeba się bać

Krzysztof Niewrzęda

O autorze:

Krzysztof Niewrzęda (ur. w 1964 r. w Szczecinie) – poeta, prozaik i eseista. Za twórczość literacką nagrodzony Złotą Sową Polonii (2017), przyznawaną przedstawicielom światowej Polonii za dokonania twórcze i artystyczne. Dziesięciokrotnie nominowany do finału Nagrody Artystycznej Miasta Szczecina (2006-2015). Finalista Nagrody Poetyckiej Silesius (2011) i Europejskiej Nagrody Literackiej (2009). Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009). Nominowany do Literackiej Nagrody Mediów Publicznych COGITO (2008). Laureat konkursów poetyckich i prozatorskich m.in. Europejskiego Konkursu PEGAZ – EUROPA (1997) oraz Nagrody im. Marka Hłaski (2003). Autor tekstów do utworów grupy SBB oraz Herbst In Peking. Współautor tłumaczenia z języka niemieckiego książki Olafa Kühla „Gęba Erosa. Tajemnice stylu Witolda Gombrowicza” (2005). Wydał tomy wierszy: „w poprzek” (1998), „poplątanie” (1999), „popłoch” (2000), „popołudnie” (2005), „popiół” (2012), powieść poetycką „Second life” (2010), zbiór esejów „Czas przeprowadzki” (2005) oraz powieści: „Poszukiwanie całości” (1999, 2009 – wydanie drugie, poprawione), „Wariant do sprawdzenia” (2007), „Zamęt” (2013) „Confinium. Szczecińska opowieść” (2020). Był redaktorem ukazującego się w Niemczech pisma „B-1”, stałym współpracownikiem dwumiesięcznika „Pogranicza”, kwartalnika „Elewator” oraz felietonistą „Gazety Wyborczej” i polskiej sekcji radia RBB. Publikował w licznych pismach literackich i społeczno-kulturalnych oraz antologiach w Polsce, a także w tłumaczeniach na języki obce m.in. w Chorwacji, Japonii, Francji, Niemczech i Ukrainie. Mieszka w Berlinie.