Hosianna Mantra Popol Vuh jest kolejną płytą kontemplacyjną z mojej płytoteki. Bohaterem 16-minutowej suity Das 5 Buch Mose jest… Mojżesz jako prorok, prawodawca i prawdziwy twórca religii w jedynego Boga – Jahwe.
Teksty, które napisał Florian Fricke, także autor ścieżki dźwiękowej, pochodzą z twórczości Martina Bubera, żydowskiego filozofa, a konkretnie z jego książki o Mojżeszu. Części suity obrazują charakter biblijnej historii, która odwołuje się do ostatnich w zasadzie dni życia proroka, kiedy nie uzyskał zgody od Boga na wejście do Ziemi Obiecanej: Abschied (Pożegnanie), Segnung (Błogosławieństwo), Andacht (Cześć), Nicht Hoch Im Himmel (Nie Wysoko z Nieba), Andacht (Cześć).
https://youtu.be/ZgT_YSy4Xwk
W pierwszym fragmencie pojawia się główny motyw utworu przewijający się przez całą suitę. Można go nazwać tematem Mojżesza. Kapitalne jest w części Pożegnanie solo na oboju, nostalgiczne i melancholijne, która wyraża tęsknotę za Bogiem, ale i smutek z powodu rozłąki ze swoim ludem.
W Błogosławieństwie filarami są fortepian i gitary, które toczą ze sobą dialog, a różne schematy melodyczne przywodzą na myśl zarówno muzykę Wschodu, jak i zachodnią monodię liturgiczną. Hieratyczność tej części podkreślają instrumenty strunowe.
We fragmencie Nie Wysoko z Nieba niebiański głos koreańskiej sopranistki Diong Yun pochodzi wprost z wyższych sfer nieboskłonu. Jest nieoczekiwanym przez Mojżesza głosem Anioła, który mówi: Nie, nie wstąpisz do Kaanan. To najciekawsza partia całej suity – muzyka kontemplacyjna, refleksyjna, liryczna, o wyrafinowanej strukturze melodycznej i interesującym materiale dźwiękowym zaczerpniętym z Tybetu i Bliskiego Wschodu.
Ascetyczność kompozycji, jej cichość, religijność osadzona jest na zespole klasycznych instrumentów: fortepianie, oboju, różnego rodzaju gitarach, tamburynie kojarzonym ze wschodnią muzyką medytacyjną, skrzypcach i klawesynie. Wyznacznikiem ascezy jest także śpiew – czysty, klarowny, anielski.
Muzyka Popol Vuh, kunsztowna, ilustracyjna doskonale pasuje do ścieżki dźwiękowej filmów wizyjnych i kontemplacyjnych. Werner Herzog poprosił Frickego do napisania takiej ilustracji muzycznej do jego dzieł. Aguirre – gniew Boży, Szklane serce, Nosferatu wampir, Fitzcarraldo i Cobra Verde, filmy stworzone w latach 70. i 80. ubiegłego wieku, pozostają do dziś dziełami najciekawszymi muzycznie. Ogląda się je i słucha z otwartymi oczami i uszami!
..
Grzegorz Kozyra
lll
O autorze:
Grzegorz Kozyra: eseista, poeta, dziennikarz. Autor trzech tomów eseistycznych: W CZASIE NIEDOKOŃCZONYM (2005), DUCH SŁOWIAŃSKI (2009), CIEŃ I MAGNOLIE (2013).
