***
Schodzili powoli z wielkiej góry zapomnienia
Chociaż ze sobą – całkiem samotni
Nie mieli jednej chwili ani nitki ubrania
Czule wtuleni w powietrze jak w siebie
Prowadziła ich ręka pomocna i łaskawa
Jak chmura dymu zawieszonego na ogniu
Co spadał z nieba mieczem i otwierał
Ponownie ramy podwójnego raju
Żadnych już drzew poznania dobrego i złego,
A traszki spokojnie milczą, nie znają ludzkiej mowy
Tym dwojgu zbędna już wiedza Miltona
I natchniona tyrania obrazów Blake’a
Dwoje rozbitków na tablicy świata
Pisze białą kredą wzór cichego powrotu
Znowu w szkolnych ławach pobierają nauki
I głośno wymawiają: jesteśmy obecni
.
Dominik Kiepura
.
.
Dominik Kiepura – ur. w 1988 r. Studiował psychologię na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Debiut książkowy: ”The Best Off”, wraz z Grupą Literacką Et Cetera. Publikował w prasie polskiej i brytyjskiej. Od 2013 roku mieszka w Londynie. Pracuje jako pisarz i tłumacz literatury angielskiej i polskiej oraz jako bibliotekarz.
.
Nie wiem, czy taki byl zamiar. Brzmi to b. staroswiecko. “Natchniona tyrania obrazow Blake’a” – w punkt.