News Ticker

Dariusz Muszer – Świnia i lis

26/03/2015 Polska Canada Literatura 0

Pewnego dnia świnia miała dość swojego trybu życia. Postanowiła więc udać się do sądu, aby przyznano jej porządny tryb życia.

Droga wiodła przez gaj i w nim spotkała lisa. Ten zapytał, w jakiej to sprawie jest w drodze.

– Idę do sądu, aby przyznano mi porządny tryb życia – odparła świnia.

– No to powodzenia! – rzekł lis.

I tak w końcu świnia stanęła przed sędzią.

– W jakiej sprawie przyszłaś? – zapytał.

– Mam dość swojego trybu życia – rzekła świnia. – Koń otrzymuje owies i siano, krowa trawę, i w dodatku oboje siedzą sobie w suchym i ciepłym. Ja z kolei dostaję tylko pomyje i odpadki i tarzam się przez cały dzień w błocie. Czy to jest słuszne i sprawiedliwe?

Trzeba przyznać, że trochę racji w tym było. Sędzia zajrzał do swoich ksiąg i ogłosił wyrok:

– To niesprawiedliwe, że masz gorzej niż inni. Odtąd będziesz dostawać pszenicę i groch, zaś sypiać pod pierzyną.

Z wyroku świnia była bardzo zadowolona, podziękowała więc i wyruszyła w drogę do domu. Jako że nie chciała zapomnieć wyroku, przez cały czas chrząkała do siebie:

– Pszenica i groch, a leżeć pod pierzyną; pszenica i groch, a leżeć pod pierzyną.

Lecz w gęstwinie czaił się już lis.

– Pomyje i odpadki, a leżeć w błocie! – zawołał.

Świnia udawała, że nie słyszy, i powtarzała swoje: „Pszenica i groch, a leżeć pod pierzyną”. Jednakże lis szedł za nią i ciągle powtarzał: „Pomyje i odpadki, a leżeć w błocie!”. I w końcu wbiło się to świni do głowy.

Kiedy przybyła do domu, zapytano ją:

– Czy przyznano ci porządny tryb życia?

– Pewnie, a pewnie – zachrząkała świnia. – Pomyje i odpadki, a leżeć w błocie; pomyje i odpadki, a leżeć w błocie.

Dariusz Muszer

Bajka pochodzi z cyklu:

Trzy koziołki Bruse, Bajki, klechdy, podania i anegdoty z Norwegii opowiedziane przez Dariusza Muszera

O autorze:

Dariusz Muszer (ur. 1959) – prozaik, poeta i tłumacz. Ukończył studia prawnicze, pracował w różnych zawodach, m. in. jako ślusarz, klezmer, instruktor teatralny, dziennikarz, oświetleniowiec i taksówkarz. Mieszka w Hanowerze. Pisze po polsku i niemiecku.

Opublikował m.in. tomy wierszy: Die Geliebten aus R, und andere Gedichte (1990), Księga zielonej kamizelki (1996), Jestem chłop (2004), Wszyscy moi nieznajomi (2004), Zapomniany strajk (2012), oraz powieści: Ludziojad (1993), Die Freiheit riecht nach Vanille (1999, wyd. pol. Wolność pachnie wanilią, 2008), Der Echsenmann (2001), Niebieski (2006), Gottes Homepage (2007, wyd. pol. Homepage Boga, 2013) i Lummick (2009).