Pewien strzelec wybrał się kiedyś do lasu i spotkał słonkę. Ta błagała go, aby nie strzelał do jej dzieci.
– A które to są te twoje dzieci? Ja ich przecież nie znam – odparł strzelec.
– Najpiękniejsze dzieci, które chodzą po lesie, są moje – rzekła słonka.
– Dobrze, nie będę do nich strzelał – przyrzekł strzelec.
Kiedy jednak wracał, niósł w ręce cały pęk młodych słonek, które ustrzelił.
– Och! Dlaczego pomimo obietnicy zabiłeś moje dzieci?! – zapytała słonka.
– A to były twoje? – zdziwił się strzelec. – Strzelałem tylko do najbrzydszych, jakie spotkałem.
– Ach, ty! Czyż nie wiesz, że każdemu najbardziej podobają się własne dzieci?
.
Dariusz Muszer
.
Bajka pochodzi z cyklu:
Trzy koziołki Bruse
Bajki, klechdy, podania i anegdoty z Norwegii
opowiedziane przez
Dariusza Muszera
.
Copyright © Dariusz Muszer
..
O autorze:
Dariusz Muszer (ur. 1959) – prozaik, poeta i tłumacz. Ukończył studia prawnicze, pracował w różnych zawodach, m. in. jako ślusarz, klezmer, instruktor teatralny, dziennikarz, oświetleniowiec i taksówkarz. Mieszka w Hanowerze. Pisze po polsku i niemiecku.
Opublikował m.in. tomy wierszy: Die Geliebten aus R, und andere Gedichte (1990), Księga zielonej kamizelki (1996), Jestem chłop (2004), Wszyscy moi nieznajomi (2004), Zapomniany strajk (2012), oraz powieści: Ludziojad (1993), Die Freiheit riecht nach Vanille (1999, wyd. pol. Wolność pachnie wanilią, 2008), Der Echsenmann (2001), Niebieski (2006), Gottes Homepage (2007, wyd. pol. Homepage Boga, 2013) i Lummick (2009).
.
fot. autora – Hanna Rex
.
Strona internetowa: www.dariusz-muszer.de
E-booki autora – do nabycia na amazon.ca:
https://www.amazon.ca/s?_encoding=UTF8&field-author=Dariusz%20Muszer&search-alias=digital-text
.