Dariusz Muszer – Kłosy

Na pewnym polu rosły kłosy, jedne dumne i wyprostowane, inne – pokorne, z pochylonymi czołami. Dumne i wyprostowane rzekły:

– Popatrzcie na tych głupków! Nie są nawet w stanie stać prosto!

Na to pokorne kłosy nic nie odparły, gdyż nie wiedziały, co je tak przygięło ku ziemi.

Lecz ludzie, którzy przechodzili tamtędy, wiedzieli. I rzekli:

– Dumne, wyprostowane kłosy są lekkie. Mało w nich ziarna. Lecz te, które tak pokornie się pochylają, są ciężkie i dadzą dobry plon. Będą żywiły ludzi i zwierzęta.

Dariusz Muszer

Bajka pochodzi z cyklu:

Trzy koziołki Bruse, Bajki, klechdy, podania i anegdoty z Norwegii opowiedziane

przez Dariusza Muszera

O autorze:

Dariusz Muszer (ur. 1959) – prozaik, poeta i tłumacz. Ukończył studia prawnicze, pracował w różnych zawodach, m. in. jako ślusarz, klezmer, instruktor teatralny, dziennikarz, oświetleniowiec i taksówkarz. Mieszka w Hanowerze. Pisze po polsku i niemiecku.

Opublikował m.in. tomy wierszy: Die Geliebten aus R, und andere Gedichte (1990), Księga zielonej kamizelki (1996), Jestem chłop (2004), Wszyscy moi nieznajomi (2004), Zapomniany strajk (2012), oraz powieści: Ludziojad (1993), Die Freiheit riecht nach Vanille (1999, wyd. pol. Wolność pachnie wanilią, 2008), Der Echsenmann (2001), Niebieski (2006), Gottes Homepage (2007, wyd. pol. Homepage Boga, 2013) i Lummick (2009).