Gdy potop zalał cały świat i arka Noego pływała po wysokich falach, zwierzęta odkryły pewnego dnia małą dziurę w dnie statku, przez którą wdzierała się do środka woda. Teraz dobra rada była na wagę złota. Jednakże żmija zygzakowata znalazła wyjście.
– Jeśli dostanę mięsa, które ma najsłodszą krew, wpełznę do dziury i przez całą podróż będę siedziała w niej jako zatyczka.
Wszystkie zwierzęta zgodziły się na to i żmija wpełzała do dziury. Arka nie przepuszczała więcej wody.
W oznaczonym czasie potop zaczął ustępować i w końcu zwierzęta dostały się na suchy ląd. Teraz żmija zygzakowata miała otrzymać swoją zapłatę. Jednakże w jaki sposób zwierzęta miały stwierdzić, kto posiada najsłodszą krew?
– Rozpoznać może to komar – rzekła żmija.
Tak więc posłano po komara. Przez cały dzień uwijał się jak w ukropie: gryzł i ssał krew, gryzł i ssał krew. Niczyja krew nie wydała mu się tak słodka, jak krew człowieka.
Gdy już leciał z powrotem, aby powiedzieć o tym żmii zygzakowatej, napotkał jaskółkę.
– I któż to ma najsłodszą krew? – chciała wiedzieć jaskółka.
– Człowiek – odparł komar.
– Tego jednak nie możesz zdradzić żmii – rzekła jaskółka.
Komar jednak był odmiennego zdania.
– Oczywiście, że powiem o tym żmii – rzekł i poleciał dalej.
Jaskółka rzuciła się za nim i oddziobała mu podbródek, aby komar nigdy więcej nie mógł wydać z siebie zrozumiałego słowa. Gdy komar przybył do żmii zygzakowatej, potrafił tylko bzyczeć i brzęczeć.
Od tego dnia brakuje komarowi podbródka. Natomiast jaskółka jest lubiana przez ludzi. Mówi się, że szczęśliwy to dom, pod którego dachem buduje ona swoje gniazdo.
.
Dariusz Muszer
Obraz: Jacopo Bassano “Entry into the Ark”
.
Bajka pochodzi z cyklu:
Trzy koziołki Bruse
Bajki, klechdy, podania i anegdoty z Norwegii
opowiedziane przez
Dariusza Muszera
Copyright © Dariusz Muszer
.
O autorze:
Dariusz Muszer (ur. 1959) – prozaik, poeta i tłumacz. Ukończył studia prawnicze, pracował w różnych zawodach, m. in. jako ślusarz, klezmer, instruktor teatralny, dziennikarz, oświetleniowiec i taksówkarz. Mieszka w Hanowerze. Pisze po polsku i niemiecku.
Opublikował m.in. tomy wierszy: Die Geliebten aus R, und andere Gedichte (1990), Księga zielonej kamizelki (1996), Jestem chłop (2004), Wszyscy moi nieznajomi (2004), Zapomniany strajk (2012), oraz powieści: Ludziojad (1993), Die Freiheit riecht nach Vanille (1999, wyd. pol. Wolność pachnie wanilią, 2008), Der Echsenmann (2001), Niebieski (2006), Gottes Homepage (2007, wyd. pol. Homepage Boga, 2013) i Lummick (2009).
fot. autora – Hanna Rex
.
Strona internetowa: www.dariusz-muszer.de
E-booki autora – do nabycia na amazon.ca:
https://www.amazon.ca/s?_encoding=UTF8&field-author=Dariusz%20Muszer&search-alias=digital-text
.
