Dariusz Muszer - Czas olbrzymów

W prastarych czasach Norwegię zamieszkiwały olbrzymy. Pozostałością po nich są bramy w skalnych ścianach, stosy otoczaków, odciski stóp w skałach lub też ślady po uderzeniach toporów o góry. A wszędzie w dolinach leżą kamienie jutul, większe od domów. Olbrzymy rzucały nimi w kierunku kościelnych wież, jako że nie lubiły, gdy biły dzwony.

Pewnego razu trzy olbrzymy położyły się na uboczu spać. Siedem razy drzewa wzrastały i butwiały. Nagle zaryczała krowa na łące. Jeden z olbrzymów obrócił się w śnie i mruknął:

– Krowa zamuczała.

I znowu siedem razy drzewa wzrastały, aż w końcu obrócił się drugi olbrzym i powiedział:

– To był wół.

I ponownie przespali czas, w którym drzewa siedem razy rosły i zwalały się na ziemię. Wtedy trzeci olbrzym powiedział:

– Tak ględzicie, że muszę iść gdzieś indziej spać.

Dariusz Muszer

Bajka pochodzi z cyklu:

Trzy koziołki Bruse

Bajki, klechdy, podania i anegdoty z Norwegii

opowiedziane przez

Dariusza Muszera

O autorze:

Dariusz Muszer (ur. 1959) – prozaik, poeta i tłumacz. Ukończył studia prawnicze, pracował w różnych zawodach, m. in. jako ślusarz, klezmer, instruktor teatralny, dziennikarz, oświetleniowiec i taksówkarz. Mieszka w Hanowerze. Pisze po polsku i niemiecku.

Opublikował m.in. tomy wierszy: Die Geliebten aus R, und andere Gedichte (1990), Księga zielonej kamizelki (1996), Jestem chłop (2004), Wszyscy moi nieznajomi (2004), Zapomniany strajk (2012), oraz powieści: Ludziojad (1993), Die Freiheit riecht nach Vanille (1999, wyd. pol. Wolność pachnie wanilią, 2008), Der Echsenmann (2001), Niebieski (2006), Gottes Homepage (2007, wyd. pol. Homepage Boga, 2013) i Lummick (2009).