Kreatorka smaku
.
Kojarzy zielone z czarnym
przełamuje plasterkiem
oranżu
nanosi cynkowy twaróg
i pointylistycznie (ser) lazur – –
.
Akordy goryczy i śmiechu
słone i pikantne pasaże
łączy to w dysonanse
to z wyrazistym
niezdecydowane – –
.
Emaliuje łososiem
inkrustuje kurczakiem
śródziemnomorską sałatkę
o której nie śniło się Atenom
(tym bardziej Sparcie) – –
.
I odstawia na kwadrans
w kryształowym półmisku
ażeby zaszła przemiana
soków własnych we wspólne
dziedzictwo –
.
……………– kreatorka smaku.
.
Czyli jak tworzyć kanon
nie umniejszając garnków.
.
Syzyf
.
Przed siedzibą banku
starszy mężczyzna
zamiata liście.
.
Jest późna jesień
wiatr porywisty
z tendencją do kpiny.
.
Lecz on wciąż zamiata
z taką łagodnością
jakby czesał zwierzę.
.
Epifania
.
Zapukała obca kobieta.
.
Chodziła po okolicy
zbierając na leki.
.
Nie miałem przy sobie pieniędzy
ale dałem koc dwa swetry
i haftowany obrus po babci.
.
Poczęstowałem herbatą.
.
Namawiałem by przyszła za tydzień
kiedy będzie pensja.
.
Nie wróciła.
.
Może to Bóg.
.
Niegdyś występował
pod postacią wędrowców.
Teraz –
w osobie starej i biednej kobiety.
.
Jak objawia się Bóg trzy tysiące lat po Abrahamie?
Dariusz Dziurzyński
O Autorze:
DARIUSZ DZIURZYŃSKI – poeta i wykładowca UW. Opublikował cztery tomiki: Epitafia, 2001; Metrum, 2005; Symultanę, 2010; Epitafia. Remake, 2013 i książkę przekładową z poezją Borisa Viana W hołdzie płetwom. À nageoires (we współpracy z Alicją Ślusarską, 2011). Wiersze, recenzje, eseje i przekłady drukował m.in. w „Toposie”, „Frazie”, „Twórczości”, „Tyglu Kultury”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Inter-” i „Helikopterze”. Redaktor „Zeszytów Poetyckich” i „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”, w latach 2007-2012 współpracownik opolskiego „red.a”. Opublikowane wiersze zapowiadają tom Poliptyk, który ukaże się w warszawskim wydawnictwie ANAGRAM w 2016 r. Strona autorska: www.dariuszdziurzynski.pl
