Cezary Maciej Dąbrowski – wiersze

Zapiski…

Nie pisałem dawno o szczęściu

Bo zagubił się Rytm mego istnienia

Nie pisałem dawno o szczęściu

Bo nie miałem nic do powiedzenia

Nie pisałem o rzeczach błahych

Bo nie umiem przechodzić do rzeczy

Nie pisałem o wielkiej radości

Aby sobie samemu nie przeczyć

Za to piszę zawsze prawdziwie

Nawet wtedy gdy czasem zaboli

Piszę nawet gdy nikt nie czyta

Bo piszę by się uwolnić

Skrawki życia przypięte pineską

Jak nazwiska po wielkiej tragedii

A w nich lista istotnych rzeczy

Które warto by wszyscy widzieli

Widzę słońce i piękno świata

Widzę też cień i zwątpienie

Nie pisałem dawno o szczęściu

To nie znaczy że nic o nim nie wiem

Bo… gdybym stracił wiarę

Nie pisałbym ani słóweczka

Napiszę teraz o szczęściu

Szczęście… to mała apteczka

A w niej wszystkie drobiazgi

Te małe i te nieistotne

Wszystkie rzeczy ważne

I twoje usta wilgotne

Cisza podczas rozmowy

Wielkie nadzieje czekanie

I tajemnica alkowy

I nawet proste śniadanie

Szczęście jest w każdym oddechu

I w każdej myśli swobodnej

Bo szczęście to wiara w marzenia

I w rzeczy niewiarygodne

Bo… gdybym stracił wiarę

Nie pisałbym ani słowa

Napiszę teraz o szczęściu

Szczęście… to ducha odnowa

o

25 maja 2014 r.

o

***

o

Wiersz codzienny

Życie toczy swój krąg, nie zdążysz zliczyć rąk –

które po drodze były.

Zarzucasz ciągle sieć, chciałbyś filary mieć –

chciałbyś, by plany się ziściły.

Dostajesz wiele razy, starasz się iść bez gardy –

zasypiasz z lękiem znów.

Tak! musisz dziś być twardy, by nie mieć sam pogardy –

do swoich własnych słów.

Nieważne co? jak? będzie, nie ty swój los wszak przędziesz –

spisane losy gdzieś.

Lecz działaj nieustannie, nie możesz skończyć marnie –

upadaj, ale wierz!

Blask często za chmurami, znów bijesz się z burzami –

lecz zapamiętaj wiersz.

Nieważne to, jak drogo, przyjdzie ci płacić srogo –

lecz ważne, czego chcesz.

Choć z Tym też różnie bywa, bo instynkt cię wciąż kiwa –

czasami nie wiesz nic.

Nie na Tym rzecz polega, aby upadłszy zlegać –

lecz aby ciągle iść.

o

24 maja 2014 r.

o

***

o

Kominek

Ogień kominka pali się zimowo,

pokój w jego blasku lśni się kolorami,

wystawiłeś ręce, czując ciepło w palcach,

patrzysz w jego żar i jest ci tak błogo.

Mróz wstrzelił się w szyby, wiatr po dachu smaga,

a tu napalone – ogień tak wspomaga,

strzela, skwierczy, skacze drewno obejmując,

rozchodzi się wszędzie nad zimnem górując.

Taka mała przystań pośród życia lasu,

w której spędzasz noce i gros swego czasu.

Przystań zwana domem, zwana też rodziną,

jest jak ten kominek – mrozy życia giną.

Wtedy, gdy jest ciepło, gdy jest rozpalone,

wiedziesz dobry żywot, szczęście twe spełnione,

a gdy chłodem wieje i nie ma opału

kruszy się twój spokój, ziębisz się pomału.

Koc ci już nie starcza z własnego myślenia,

potrzebujesz iskry, iskry pocieszenia,

iskry przy posiłku, iskry przy rozmowie,

iskry podczas ciszy, po zmrużeniu powiek.

Iskry codzienności, iskry wybawienia,

która i upadek w mądrość twą przemienia.

Powstajesz jak feniks w tym ogniu rodziny,

więc podsycaj ogień, nawet bez przyczyny.

Staraj się, by żar nie ustawał nigdy,

bo wtedy cię przemrozi mróz życia obrzydły.

Wpatruj się w ten ogień, syć się nim do woli,

Ogień, który leczy… Ogień, który koi.

ooo

24 lutego 2014 r.

o

***

o
Krzesło

Na złym krześle siedzisz poeto
Wokół wrzawa i normalny gwar
A ty jesteś zagubionym ascetą
Ascetycznie zatopionym w żal

Nie dla ciebie kielich upojenia
Nie dla ciebie jednodniowy bal
Twoje krzesło symbol wykluczenia
Wykluczony siedzisz patrząc w dal

Bez słodyczy kęs suchego czasu
Nie dojadasz choć masz jadła w bród
Patrzysz w dal i tym się tylko karmisz
Wierząc, że twe myśli znajdą grunt

ooo
27 sierpnia 2014 r.

oo

Cezary Maciej Dąbrowski

Fot. wprowadzająca: Chip Phillips

O autorze:

Cezary Maciej Dąbrowski,

perkusista, poeta i twórca muzyki; ur. 9 marca 1968, Skierniewice. Początkowo uczył się gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej I st. im. Karola Kurpińskiego w Warszawie. Naukę gry na perkusji rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Józefa Elsnera w Warszawie. Następnie odbył studia w zakresie gry na perkusji wAkademii Muzycznej w Warszawie. W 1991 uczestniczył w kursie interpretacji muzyki Elliotta Cartera w Avignon, zyskując uznanie francuskiego perkusisty Sylvio Gualdy oraz samego kompozytora.

W 1992 otrzymał nagrodę główną oraz nagrodę specjalną za wykonanie Czterech kompozycji na kotły Elliotta Cartera na Konkursie Muzyki XX Wieku Dla Młodych Wykonawców, zorganizowanym z okazji Światowych Dni Muzyki przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (jedyny laureat-perkusista w historii konkursu). Po konkursie ukazała się płyta zawierająca m.in. utwory: Psappha Iannisa Xenakisa oraz Fantasmagoria Kazimierza Serockiego w wykonaniu artysty.

Współpracował z zespołem Concerto Avenna Andrzeja Mysińskiego, z którym wystąpił na Poznańskiej Wiośnie Muzycznej i na Festiwalu Muzycznym w Łańcucie, a także wziął udział w nagraniu Koncertu na obój i orkiestrę C-dur Josepha Haydna (obój – Krzysztof Wroniszewski) i Jazz Harpsichord Concerto Josepha Horowitza z klawesynistką Elżbietą Chojnacką. Jako członek orkiestry Sinfonia Varsoviauczestniczył w nagraniach, koncertach (m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Filharmonii Monachijskiej, w Gstaad w Szwajcarii) oraz festiwalach (m.in. na Gran Canaria, podczas Yehudi Menuhin Festiwal, Schlezwig-Holstein Musik Festival, „Warszawska Jesień”) pod batutami takich dyrygentów, jak Sir Yehudi Menuhin, Jan Krenz, Wojciech Michniewski, Justus Frantz, Volker Schmidt-Gertenbach. Artysta koncertuje również jako solista – m.in. w 1994 na Festiwalu „Warszawska Jesień” zaprezentował Memory of the Universe na perkusję i taśmę Yasuhiro Takenaki (było to pierwsze wykonanie tego utworu w Polsce), a podczas II edycji Festiwalu „Mistrzowie Muzyki XX Wieku” wykonałKonzertstück na kotły i orkiestrę Mauricio Kagela z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Radiowej pod dyrekcją Bruno Ferrandisa.

Repertuar Cezarego Macieja Dąbrowskiego obejmuje różne style muzyki – muzykę klasyczną, współczesną, jak również jazz, rock i muzykę improwizowaną.

W 2014 roku zadebiutował jako poeta tomem Wiersze sercem pisane, opublikowanym przez Warszawską Firmę Wydawniczą; zbiór ten zawiera wiersze z lat 1983-2014. We wrześniu 2014 roku jego wiersz pt. Miłość został opublikowany na łamach „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”. W publikacji tej ukazała się również recenzja tomu Wiersze sercem pisane oraz wywiad z autorem.

W 2015 roku ukazała się płyta Cezarego Macieja Dąbrowskiego Zaplątany w Twoje włosy – Wiersze i miniatury fortepianowe, zawierająca deklamacje wybranych wierszy oraz miniatury fortepianowe w wykonaniu autora. W 2015 roku miała też miejsce premiera drugiego tomu poezji, zatytułowanego Brudnopis.