Wyjeżdżał. Gubił się. Nie dawał znaku przez tydzień lub dwa. Tylko krótkie internetowe liściki:
Dziś padało. Nawet drewniana rączka parasola nasiąkła wilgocią, a co dopiero moje stare kości. Albo: Byłem na przyjęciu w towarzystwie pani minister finansów. Koledzy pili, ale starałem się im nie dorównywać, przecież jutro rano mam umówioną wizytę u dentysty. Zęby siła wyższa. Czymś trzeba gryźć ten świat. Mam nadzieję, że za mną tęsknisz. Bo ja kochana za tobą tak. To miasto coraz bardziej męczące, ale trzymają mnie obowiązki. Zawsze jest się na czyjejś smyczy. Twój.
Przestała odpisywać. Ale nawet na to nie zwrócił uwagi. Pisał dalej. Wreszcie wydało się, że tak naprawdę koresponduje ze sobą. Co dzień jeden list. Przyzwyczaił się do tej czynności jak do podawania kotu mleka. Ale kota nie było. Nawet śladów jego łapek na trawie przed wejściem.
Postanowiła zakończyć całą sprawę po cichu. W świetle ekranu komputera. Bez sędziego i świadków.
Skrzynka odbiorcza – życie. Elementy usunięte – śmierć. Klawisz „delete”. Wyrok. Egzekucja. I jeszcze raz. I jeszcze.
Któregoś dnia zlękła się jak łatwo skazała go na śmierć. I to tylko dlatego, że mógł odebrać jej życie.
.
Barbara Gruszka-Zych
O autorze:
Barbara Gruszka-Zych jest poetką i dziennikarką „Gościa Niedzielnego”. Wydała kilkanaście zbiorów wierszy. Ostatnio „Szara jak wróbel” 2012 (książka znalazła się w dwudziestce tytułów nominowanych do nagrody „Orfeusz” 2013), „Koszula przed kolana” (2014), „Nie ma nas w spisie” (2014). Wybory jej wierszy ukazały się też w kraju – „Mężczyzna i kobieta przed kremacją” (2011), i „Dowody na istnienie ciemni” (2014) oraz za granicą – polsko-litewski „Śpię z tobą pod skórą” (Kowno 2006), rosyjsko-polski „Dzban pełen ognia” (Sankt -Petersburg 2009), „Dwoje o miłości” z Juliusem Kelerasem (Wilno 2012). Jest autorką dwóch zbiorów reportaży: „Mało obstawiony Święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle” (2002), i „Zapisz jako…” (2004), oraz wspomnienia o Czesławie Miłoszu „Mój Poeta” (2007). Jej wiersze tłumaczone były na litewski, rosyjski, ukraiński, białoruski, niemiecki, czeski, węgierski, włoski, serbski, rumuński, angielski, arabski.
W 2015 roku za tomik „Koszula przed kolana” została uhonorowana nagroda ks. Jana Twardowskiego.
Fot. poetki: Grzegorz Hajkowski