Aleksander Rybczyński – Zło nie jest historią

Literatura odchodzi od prawdy. Poetów sprowadzono na ziemię, odbierając im prawo do proroczych wizji i podrywania skrzydeł, a pisarzy odwrócono  od rzeczywistości, wiodąc ich na manowce błahej fabuły, zabawy formą i manipulacji faktami i blagą. Stworzono Parnas, po którym kręcą się nagradzani wybrańcy salonów, zarozumiali, próżni i na ogół nie mający wiele do powiedzenia. Czytelnicy potakują, zaglądają do książek, znudzeni odkładają je i z czystym sumieniem wracają do swoich smartfonów.

Ponieważ krytykę zastąpiły koterie, coraz trudniej, w zalewie piśmiennictwa, doczytać się prawdziwej literatury. Czy można się wobec tego dziwić, że niezwykła kwadrologia Andrzeja Juliusza Sarwy sprzedawana jest przez niszowe księgarnie, prawie nieznana i odrzucona przez tak zwane „środowisko”? A przecież ten cykl czterech powieści, będących historią zła od XIV wieku do współczesności można śmiało nazwać jedną z najważniejszych powieści w polskiej literaturze.

To powieść przygodowa, sensacyjny thriller i świadczący o głębokiej erudycji autora esej historyczny. Jedna z tych klasycznych, uwielbianych lektur, których nie sposób odłożyć przed odwróceniem ostatniej kartki. Najważniejsze jednak, że książki Andrzeja Sarwy są powieściami współczesnymi. Fabuła, sięgając do mało znanych, odległych faktów, w rzeczywistości opisuje świat współczesny, rzeczywistość cywilizacji na skraju zagłady i ostatecznego upadku. Obserwujemy historię, cierpliwie i bezwzględnie kształtowaną przez zło, tajemniczego bohatera, który nienawidząc ludzi próbuje uwieść ich perspektywami władzy nad doczesnym życiem i kontrolą rzeczywistości.

„Zły jest formalistą i nigdy nie atakuje osoby, miejsca, czy narodu bez domniemanej choćby na to zgody, zgody na poddanie mu się” (1

Kierując się tą zasadą czarny charakter historii świata dąży przez stulecia do celu:

„Oto nasza robota posuwa się co prawda do przodu, lecz z oporami, a można by wszystko przyspieszyć. Dwa filary ma katolicka Europa – Polskę i Francję. Jeden z nich jest już prawie zrąbany i niezadługo runie, wystarczy tylko lekko dmuchnąć. Pozostaje ten drugi, na razie jeszcze nietknięty, choć od dziesięcioleci nękany przez żywioły najrozmaitszymi klęskami.” (2

Taki obraz Polski przed rozbiorami i Francji przed i w trakcie rewolucji jest tłem fabuły powieści. Jasno z niej wynika, że „plan stworzenia człowieka nowego i doskonałego”, odwróconego od Boga i będącego fundamentem apokalipsy końca świata, zaplanowany był na wieki i jest konsekwentnie realizowany.

Zło przychodzi podstępnie, jest modnie ubrane, zna wszystkie języki, ma dobre maniery i budzi zaufanie. Na jego łaski trzeba sobie zasłużyć, czy może raczej, trawestując losy bohaterów cyklu czterech powieści Andrzeja Juliusza Sarwy, być wystarczająco nieostrożnym i naiwnym, by ulec pokusom losu, na które natrafiamy w nieprawdopodobnych zbiegach okoliczności, prowadzących do zguby.

Książki Andrzeja Sarwy są źródłem tajemnej wiedzy, kopalnią wiadomości, odsłaniających kulisy historii, w fatalistycznym obłędzie, zmierzającej do kresu. W powieściach mieszkającego i tworzącego w Sandomierzu pisarza, czas traci swoją monotonną wymierność, wieki mijają jak chwila, a ulotne momenty ciążą, jak wieczność.

Poznajemy nie tylko prawdę o zakłamywanych, mrocznych dziejach ludzkości, ale możemy nawet dowiedzieć się, od kiedy Polska jest pod panowaniem diabła, jaki jest plan i jak działa przerażająca machina oblężnicza złego, tak skutecznie toczona przez wieki do współczesności.

Kwadrologia Andrzeja Sarwy jest lekturą wartką, ale czasami niełatwą i wyczerpującą – czytelnik staje się zbulwersowanym obserwatorem czarnych mszy, satanistycznych kultów, pedofilii i ofiar z dzieci. Trudno czytać o tych udokumentowanych makabrycznych rytuałach bez przerażającej kontestacji, że tak głęboko zakorzenione wśród zdegenerowanych elit zwyczaje są nadal kontynuowane, zasłonięte skutecznie, tłumaczącym wszystko parawanem “teorii spiskowych”.

„Stare kulty i pradawne rytuały są niezbędne, aby oświeceni mogli wreszcie odzyskać pełnię władzy nad światem i nad tym ludzkim bydłem, którego jedynym przeznaczeniem było to, że miało ono im służyć i to na każdy z możliwych sposobów.” (3

“To na tym miała się wspierać Świątynia Ludzkości: Wolność, Równość, Braterstwo i Tolerancja. Lecz nie wiadomo, czy to przez przeoczenie, czy też celowo zatajono ostatni z filarów, a może raczej zwornik spajający sklepienie owej budowli – Śmierć…Bo kto by nie pragnął uczestniczyć we wznoszeniu na gruzach poprzedniej, tej nowej budowli i nie chciał także być posłuszny owym inaczej pojmowanym zasadom, bezwzględnie powinien umrzeć, izby nie hamować postępu… bo rzecz szła nie o byle co przecie, lecz o dobro Ludzkości”… (4

Cykl powieści Andrzeja Juliusza Sarwy napisany został nie tylko po to, byśmy go jednym tchem czytali; powstał także po to, byśmy się tej złowieszczej teorii „oświeconych”, do dzisiaj wprowadzanej w życie, z całych sił przeciwstawiali.

,

Aleksander Rybczynski

Aleksander Rybczyński jest absolwentem historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Opublikował ponad dziesięć zbiorów wierszy, w tym debiutancki tomik “Jeszcze żyjemy”, za który otrzymał w 1983 Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Zajmuje się także krytyką artystyczną, prozą, publicystyką, dziennikarstwem, fotografią, filmem oraz pracą redakcyjną i wydawniczą. Mieszka w Kanadzie.

.

Andrzej Juliusz Sarwa, Wieszczba krwawej głowy, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2017
Andrzej Juliusz Sarwa, Cmentarz Świętego Medarda, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2018
Andrzej Juliusz Sarwa, Tuman krwawej mgły, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2019
Andrzej Juliusz Sarwa, Syn Cienistej Strony, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2019

Kwadrologię Andrzeja Juliusza Sarwy można jeszcze nabyć w księgarni Armoryka:

Andrzej Juliusz Sarwa jest pisarzem, poetą, tłumaczem i dziennikarzem. Jego dorobek twórczy to ponad 250 publikacji książkowych (wliczając w to publikacje w antologiach i wydawnictwach zbiorowych) i około 1000 publikacji prasowych obejmuje kilka grup tematycznych. Są to: literatura piękna (poezja i proza), religioznawstwo i teologia ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień eschatologicznych, zagadnień dotyczących schizm i herezji, gnozy i demonologii, autorskie przekłady z języków obcych, głównie starożytnych i średniowiecznych tekstów źródłowych historii i religii, poradniki z zakresu zielarstwa i poradniki dotyczące uprawy i wykorzystania roślin krajowych i egzotycznych, teksty dotyczące Sandomierza, tzw. sandomiriana w tym przewodniki turystyczne, oraz literatura popularna. Utwory Andrzeja Sarwy drukowało 30 wydawnictw w 15 miastach i 5 krajach, a były one tłumaczone na: angielski, turecki, rosyjski, ukraiński, hiszpański, niemiecki, francuski, japoński, włoski i czeski.

Przypisy:

(1 Andrzej Juliusz Sarwa, Cmentarz Świętego Medarda, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2018, s.113
(2 Andrzej Juliusz Sarwa, Cmentarz Świętego Medarda, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2018, s.415
(3 Andrzej Juliusz Sarwa, Cmentarz Świętego Medarda, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2018, s.207
(4 Andrzej Juliusz Sarwa, Cmentarz Świętego Medarda, Wydawnictwo Armoryka, Sandomierz 2018, s.207

.