Svalbard
Svalbard
jakby nowe
Jądro ciemności
Conrada
dokładnie widzisz
wszystkie gwiazdy
i Drogę Mleczną
nocne niebo
w Europie
jest z reguły
przyćmione
sztucznymi światłami
tu wita cię
czerń
i głębia
refleksji
.
Krótka ballada o dymach
Gdy obserwuję
z daleka
dymy Australii
wracają
wspomnienia
z dzieciństwa
mieszkaliśmy wtedy
na Dziesiątej
koło Majdanka
pytałem wuja Stasia
„co to za dymy?”
„palą ludzi”
„żywych?”
„czasami także”
.
Muzyka konkretna
Lubię
Dzień Australii
wypada idealnie
w dobrej porze roku
na niebie
wrzawa skyworków
mnóstwo samolotów
ze śmigłami
warkot
przyjemniejszy dla ucha
niż odgłosy
odrzutowców
pamiętam ten warkot
z wojny
gdy Sztukasy
bombardując
obniżały lot
muzyka konkretna
ma tę wyższość
że nie wymaga
zapisu nutowego
pisze ją
samo życie
Adam Fiala
..
O autorze:
pisarz polski przebywający na emigracji w Australii, zamieszkały w Perth. Z wykształcenia prawnik, debiutował wierszami i grafiką w Kamenie w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W 1976 ukazała się Jego pierwsza powieść, zatytułowana: Jeden myśliwy, jeden tygrys(Iskry), która uznana była za prozę satyryczno-realistyczną, prozę ironicznego szczegółu. Sprawy rodzinne ukazały się w 1978, a w rok później, w 1979 – Zygzakiem po prostej oraz Termiterium wisielców. Wszystkie książki wyszły w około ćwierćmilionowych nakładach. Na rosnącą w Polsce popularność pisarza miał wpływ Henryk Bereza. W swej strategii pisarskiej posługiwał się Adam Fiala kategorią snu: pozwalała mu na zwielokrotnienie kontekstów rzeczywistości przedstawionej i realiów PRL.
W Australii, jako wnikliwy obserwator teraźniejszości australijskiej, Adam Fiala kontynuuje pracę literacko-artystyczną, tworząc wiersze i prozę satyryczną małych form, w której można znaleźć inskrypcje z życia australijskiego, także – politycznego. Wydawany w Polsce przez Akant, Nasz Dziennik i Metaforę, w Australii publikuje w Pulsie Polonii i Przeglądzie Australijskim. PowieśćPrywatna Australia, czyli według Antoniego z obrazkami, wyszła w rodzinnym Lublinie w 1998 roku. Ulubionym gatunkiem Adama Fiali są aforyzmy: Aforyzmy o miłości (2008) i U brzegów absurdu (2011) wydała krakowska Miniatura. Zainteresowanie polityką i filozofią zaowocowały książką zatytułowaną Rasputin. Antypoemat (Kraków, 2012).
Australijską pasją – poza pisaniem oczywiście – jest muzyka tubylców. Pisarz komponuje, pisze piosenki i muzykuje, grając na didgeridoo; fascynuje Go Yothu Yindi i Bangarra Dance Theatre, a także tubylcza filozofia. W latach 2008 – 2010, jako że Adam Fiala jest także zręcznym grafikiem, ilustrował między innymi książki D. Szumilas, L. Kucfir, M. Kozłowskiego, A. Habryn, J. Bułatowicza.
.
