.
Malarze nad Sekwaną
W Paryżu
malarze nad Sekwaną
żyją marzeniami
to są malarze
którzy nie obwijają
budynków
płótnem
czy tworzą pomosty
w kolorze pomarańczy
oni po prostu malują
tak jak to robili
impresjoniści
a gdy brakuje im kolorów
bo farby drogie
to malują na biało
jak syn artystki
której nazwisko
nie przychodzi mi
w tej chwili
na myśl
oni po prostu
malują marzenia
nie widzą
że świat poszedł
na tyle do przodu
że coś zwyczajnego
nie może się stać
nadzwyczajnym
nawet gdyby
stworzyli to
nadzwyczajni ludzie
.
PS. Malarze dostają
od przechodniów
wynagrodzenie zbliżone
do tego
które otrzymywali
najlepsi impresjoniści
w swoim czasie
.
Powód
Wiele osób
także krytyków
zastanawia się
dlaczego Picasso
masakrował
na swych obrazach i rysunkach
kobiety
dla pieniędzy
dla artystycznych nowalijek
w zastanym świecie wartości
nic podobnego
Picasso miał w życiu
parę kobiet
które się zastępowały
druga pierwszą
trzecia drugą
problem był
że te dawne
kobiety
nie dawały spokoju
artyście
nawet na plażach
południowej Francji
.
Plaga much
Zobaczyłem je w TV
“Wydarzenia” doniosły
o pladze much
lepy oblepione nimi
winogrona z owadów
rzecz dziwna
w dzieciństwie
gdy spędzałem
długie trzymiesięczne wakacje
na wsi
też było
dużo much
zasłaniało się okna
letniskowej chałupy
kocami
zaś matka
odganiała je gałązkami
potem nastąpiła
przerwa
jakby muchy odleciały
do obcych krajów
byc może
zbiegło się to
z akcją Mao Tse Tunga
kiedy każdy Chińczyk
miał limit much
do zabicia packą
ale po latach
w Australii
późną wiosną
i na początku lata
pojawiły się znowu
uporczywe maleńkie muchy
wchodzące pod okulary
chroniłem się przed nimi
specjalną siatką na głowę
ale nigdy nie były
w takiej ilości
jak to pokazano
w “Wydarzeniach”
..
Adam Fiala
Obraz: Woman in a blue armcbair, Pablo Picasso
. .
O autorze:
Adam Fiala,
pisarz polski przebywający na emigracji w Australii, zamieszkały w Perth. Z wykształcenia prawnik, debiutował wierszami i grafiką w Kamenie w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W 1976 ukazała się Jego pierwsza powieść, zatytułowana: Jeden myśliwy, jeden tygrys(Iskry), która uznana była za prozę satyryczno-realistyczną, prozę ironicznego szczegółu. Sprawy rodzinne ukazały się w 1978, a w rok później, w 1979 – Zygzakiem po prostej oraz Termiterium wisielców. Wszystkie książki wyszły w około ćwierćmilionowych nakładach. Na rosnącą w Polsce popularność pisarza miał wpływ Henryk Bereza. W swej strategii pisarskiej posługiwał się Adam Fiala kategorią snu: pozwalała mu na zwielokrotnienie kontekstów rzeczywistości przedstawionej i realiów PRL.
W Australii, jako wnikliwy obserwator teraźniejszości australijskiej, Adam Fiala kontynuuje pracę literacko-artystyczną, tworząc wiersze i prozę satyryczną małych form, w której można znaleźć inskrypcje z życia australijskiego, także – politycznego. Wydawany w Polsce przez Akant, Nasz Dziennik i Metaforę, w Australii publikuje w Pulsie Polonii i Przeglądzie Australijskim. PowieśćPrywatna Australia, czyli według Antoniego z obrazkami, wyszła w rodzinnym Lublinie w 1998 roku. Ulubionym gatunkiem Adama Fiali są aforyzmy: Aforyzmy o miłości (2008) i U brzegów absurdu (2011) wydała krakowska Miniatura. Zainteresowanie polityką i filozofią zaowocowały książką zatytułowaną Rasputin. Antypoemat (Kraków, 2012).
Australijską pasją – poza pisaniem oczywiście – jest muzyka tubylców. Pisarz komponuje, pisze piosenki i muzykuje, grając na didgeridoo; fascynuje Go Yothu Yindi i Bangarra Dance Theatre, a także tubylcza filozofia. W latach 2008 – 2010, jako że Adam Fiala jest także zręcznym grafikiem, ilustrował między innymi książki D. Szumilas, L. Kucfir, M. Kozłowskiego, A. Habryn, J. Bułatowicza.
.
Suzanne Valadon? 😎