* * * W jeziorze, z którego wyprowadzam wąskie rzeki, pomiędzy cembrowinami linii na plamie papieru mieszkam. . Tableau . Z ustawionego na szczycie pudełka wyskakuje zdziwiony ptak i zaczyna gonitwę po klasie… Lądując na […]
*** siedzimy przy sąsiednich stolikach piszę że siedzimy choć ty i ja osobno dlaczego myślę w liczbie mnogiej o kimś kogo nie znam bo czyta książkę jedyny we wszechświecie nadmorskich knajpek to już jest wspólna […]
O nowej książce Barbary Gruszki-Zych NASI WAŻNI Ach, cóż to za opasły book! Już się raczej nie pisze takich książek. Kto to przeczyta? Więc bierzemy nieśmiało dzieło Barbary Gruszki-Zych do rąk, zaczynamy wstęp, pierwszy rozdział […]
. *** cały ten świat co pozostał i ten co zginął w połowie obecne powtarzający się smak owoców i zdarzeń gorzki smak życia a w krótkich chwilach ty mój cukiereczek *** masz pod głową tyle […]
Polska najlepiej na nią napluć napisać że śmierdzi ludźmi spod śmietników i zepsutą władzą w ślinie wszystkie zarazki ciepłe wystrzelone spomiędzy zębów prosto w twarz lub gdzie popadnie lubisz patrzeć jak płynie jak spada na […]
W tym czasie Jezus przychodzi na ziemię nawet do tych, którzy nie wierzą. Ale wierzą w codzienne wiadomości z liczbami zmarłych trafiającymi ostrymi nabojami prosto w głowę. Pochylają ją pod tym ciężarem, z ostatkiem starych […]
JANUSZ NOWAK Mówić bez upiększeń Tomy wierszy Barbary Gruszki-Zych budzą u czytelników nadzieję na obcowanie z poezją żywą, przylegającą do rzeczywistości, unikającą sztucznych konstruktów i eksperymentów formalnych. Nadzieja ta ziszcza się w każdym przypadku i […]
Czy wróci ten, na kogo czekam? O nowym zbiorze Barbary Gruszki – Zych “Basiu wróciłem” Zbiór wierszy i fragmentów prozą: “Basiu wróciłem” stanowi kolejną odsłonę poetyckiego kojarzenia prawd odwiecznych z konkretem codzienności, na który składa […]
Fragment ksiażki Takie piekne życie. „Portret Wojciecha Kilara” Barbara Gruszka-Zych. Wydawnictwo Niecałe. Żono nie odchodź, bo chcę być sam „Czy ty nigdy nie tęskniłeś za miłością?” – pyta Wiktora, bohatera Panien z Wilka Jarosława Iwaszkiewicza, […]
kiedy się pisze jeszcze nie znając końca ani początku bo bez końca jakby nic się nie zaczęło człowiek czuje się mały wobec każdej litery każdego znaku na wodzie który może stać się zdaniem jeszcze […]
Copyright © 2018 Magazyn Twórczy POLSKA CANADA - teksty udostępnione do publikacji pozostają w archiwum portalu.